Yönetmenlerden Ayça Damgacı’nın seksen sekiz yaşındaki babası İsmet Bey, on altı yaşında bir çocukken, babasının sağlık sorunları nedeniyle ailesiyle birlikte, İsviçre, Zürih’ten Türkiye’ye geri gönderilmiş. Oysa doğduğu yer Yunanistan’ın İskeçe kentiymiş. O dokuz aylıkken, babasının işi gereği aile İskeçe’den Zürih’e göçmüş. İsviçre’den Türkiye’ye döndükten sonraki yaşamını İstanbul’da sürdürmüş.

Bu geri gönderilme meselesinin aile içinde konuşulabilmesi epey zaman almış. “Herkesin kendi sırlarını kendine saklama hakkı vardır” diyor İsmet Bey filmde. Oldu olası doğuştan atanmış kimlikleri kabul etmeyen ve sorgulayan yönetmen Ayça Damgacı’yı tetikleyen de bu olmuş. Benzer bir aile yapısından gelen Tümay Göktepe’yle birlikte “tersine bir yolculuk” planlamışlar Patrida’da*. İsmet Bey ve ailesinin geçmişte yaptığı yolculuğu tersine kurgulayarak, İstanbul’dan başlayıp Yunanistan’da İskeçe, Gümülcine, Selanik ve Atina’ya, oradan da İsviçre Zürih’e kadar gitmişler. Film, her şeyiyle dört yılda tamamlanmış.

Yol boyu çok güzel görüntülerin eşlik ettiği belgeselde, iki yönetmen de kendi hikâyeleri üzerinden, kimlik ve aidiyet meselelerine kafa yoruyor, göç nedir, göçmen kimdir, öteki kimdir, medeniyet nedir, kim medenîdir sorularına yanıt bulmaya çalışıyorlar.

*Patrida: (Yunanca) Baba vatan, babanın geldiği yer, memleket.